19 maart 2013

Nieuwe geboorten

Vanavond zijn er uit de combinatie choco x himalaya 5 kindjes geboren. De moeder had er maar eentje uitgepakt (vlies eraf gehaald, anders stikken ze) en zelf heb ik er nog 2 kunnen redden. Voor twee anderen kwam het helaas te laat! Bij één van de kleintjes plaats ik nog een vraagteken of deze het wel redt.
Morgen opnieuw alles inschatten, wegen en foto's maken.
Dit zijn alvast de eerste foto's van vlak na de geboorte:



 

29 januari 2013


Helaas, na enkele dagen ziek te zijn geweest heeft kleine Lunkarya Ruby van net een maandje oud de strijd tegen diarree verloren. Medicatie e.a. mochten niet meer baten.
Vanmorgen lag ze dood tegen haar moeder aan.
Dit is mijn eerste dode cavia kind op deze leeftijd en dan moet je toch wel even slikken.
Vaarwel lieve Ruby, dochter van mama Tinkerbell en papa Elias.... je was een bijzonder lief meisje!

25 december 2012

Kerstkindjes

Net in een eigenlijke periode van rust, de wintermaanden dus, hangen hier de baby's bijna met de benen buiten.
Zo werd ik dan ook compleet verrast toen ik ging voeren en werd aangestaard door kleintjes die ik nog niet verwacht had. Dit nestje gevuld met Himalaya baby's zal uiteindelijk niet het laatste nestje van dit jaar zijn.
Ieder moment kan er hier een nieuwe "kudde" op deze wereld gezet worden, waarschijnlijk allen zwarte baby's uit een Slate Blue vader x een zwarte moeder.
Van onderstaande "beebs-beertjes" zijn er enkele te koop. Voor meer info, zie mijn website elhippo.eu
Allen foutloos, dus fokgeschikt en dan uiteraard met stamboom!

 



15 oktober 2012

Mijn Opa is een aap!!!

De tijd gaat vandaag een week terug, het is 8 oktober 2012.
Er wordt een prachtig nestje Lunkarya's geboren in de kleuren Lilac en Slate Blue.
Alles ging toevallig een keertje goed want ik heb ondertussen al anders beleefd en cavia Mams die altijd zoveel pech had is oma geworden. De kleintjes uit dit nestje waren haar kleinkinderen.
Wat een plezier, ik kon mijn geluk niet op!

De volgende morgen eerst snel een kijkje gaan nemen of de beebs de nacht goed zijn doorgekomen want als je door pech wordt achtervolgd wordt je bang!
Gelukkig, alles leefde nog....
Daarna door naar de zeugenbak voor de dagelijkse begroeting van Mams die me altijd stond op te wachten.
Door haar mooie blonde lokken viel ze altijd direct op, je kon er gewoon niet langs afkijken. Ogen als edelstenen staarden me altijd aan zodra ik binnenliep.
Maar ditmaal geen Mams die me stond op te wachten zodra ze deur hoorde en toen bekroop me een vreselijk gevoel... dit is niet goed!
Ze lag op haar zij en wilde niet meer lopen, ook met lekkere hapjes kon ik haar niet meer omkopen. Haar mondje en oograndjes waren bleek en ze zag er vreemd uit.
Omdat ze amper een maand van te voren al voor dood verklaard was en ik werkelijk dacht dat ze er bovenop was, wist ik meteen "hoe laat het was".
Ik heb haar direct Antibiotica toegediend en haar op een warmtepad gelegd. Nog geen half uur later lag ze met haar pootjes omhoog achter de pad... ze was eraf gegleden en had zelf de kracht niet meer om overeind te komen.
Toen heb ik haar in mijn armen genomen en ben met haar in het gras gaan liggen in de hoop dat er weer wat leven in kwam, er veranderde niks, het enige wat ze nog deed was ademen.
Alleen zijn wilde ze niet en heb haar terug op een matje van hooi in de zeugenbak gelegd. Helemaal verslagen heb ik staan toekijken hoe de andere caafs haar troosten en tegen haar aan gingen liggen. Oh wat is dat mooi en heb nooit geweten dat ze zo ontzettend emotioneel kunnen zijn.
Niet veel later is ze gestorven, omringd door haar vriendinnen en met een leventje vol tegenslag achter de rug. Haar 6 maanden oude dochter Bnaan dood, daarna een zware bevalling waarvan het eerste jong er dood op zat, zelf balanceerde ze ergens tussen leven en dood, haar nog enige 2 levende jongen (Lala en Lenny) werden haar afgenomen omdat ze niet meer voor hun kon zorgen dus naar een pleegmoeder gingen en als klap op de vuurpijl werd ze ook nog aangevallen door een andere zeug met als gevolg flinke wonden aan haar voorpoten. Het zat haar echt niet mee!!!
Nu ze zo cru en zielloos uit haar leven is gerukt weet ik zeker dat mijn Opa geen creatie van God was maar gewoon een aap, punt!

Lieve Mams, ik blijf maar aan je denken en je zal voor mij altijd de liefste cavia van de hele wereld zijn.
Je was mijn zonnetje die niets of niemand ooit kan vervangen, ik mis je iedere dag!!!
Dochter Lenny, de nog enige overlevende uit het nestje van 4 waardoor het allemaal begon zal mij er iedere dag aan herinneren wat je voor mij betekende.



Chance van caviastal Charobe, alias Mams.
Geboren op 26-11-2010 en overleden op 09-10-2012

14 oktober 2012

Helaas, je hebt een bewakingscamera maar je bent ondertussen iets anders aan het doen.... en dan gebeurd het, de bevalling. Twee prachtige, alle éénkleurige beebs in Lilac en Slate Blue niet uitgepakt en zijn overleden. Alle wanhopige pogingen om de kleintjes weer "tot leven te wekken" draaiden op niks uit. Nu loopt er gelukkig nog ééntje rond te rennen. Een zeer mooie beeb met oren als een olifant in de kleur Lilac.

19 september 2012

Mij maken ze niet wijs dat "daarboven" iemand zit!

Afgelopen zondag 16 september baarde Caithlin 5 zwarte himidragertjes... allen dood.
Vier niet uitgepakt en eentje in flarden gereten. Dit laatste doen ze ook wel omdat ze probeert het kleintje weer tot leven te wekken. Ga dan maar na wat er in zo'n moedertje om gaat, erg zielig!!!
Caithlin treurde en treurde, wat ik ook probeerde, ze wilde helemaal niks meer.
Nu vandaag 4 dagen na haar worp heb ik ook haar kunnen begraven.
Lieve Caithlin, het mooiste meisje uit mijn stal en tevens boegbeeld van mijn website.... vreselijk!!!!


11 september 2012



Het houdt niet op!
Twee weken geleden lag ze voor dood en  klom uit een heel diep dal maar ook nu slaat de pech weer toe!!
Omdat ze vorige week "uit de dood is opgestaan" en ik ze niet te lang alleen wilde plaatsen had ik ze in de zeugenbak gezet. Ging hartstikke goed en je zag haar mondjesmaat weer opknappen totdat ik er iets "blauws" bijzette. Deze blauwe dame was nogal humeurig (haar kinderen waren net de deur uit) en heeft Chance (Mams) gebeten. Niet zomaar een beet want ik schrok me een aap toen ik haar voorpoot goed bekeek. Gisterenavond was deze voorpoot tot aan haar borstkast super dik maar bovenal al helemaal paars/donkerblauw van kleur, foute boel dus. Ik heb ze direct in een Dettol badje gezet, korstje losgeweekt en Eusaprim (antibiotica) toegediend. Vanmorgen met mijn neus tussen m'n knieën naar de dierenarts gegaan want toen ik gisteren grootse plannen had en met de heggenschaar de tuin in ging, ben ik kruipend op mijn knieën (en dan ook nog door het grind) naar binnen moeten kruipen. Maar Mams was prioriteit nummer 1 en moest naar de dierenarts, pijn in de rug of niet.
Net op tijd volgens de DA want de bloedvergiftiging zat er al aan te komen. Hij heeft een sneetje onderin haar voet gemaakt, bloedde als een rund cavia en daarna met een vetverband ingetaped. Nu is het alsnog afwachten of het goed komt.
Dus duimen voor Mams!!!!
De blauwe dame in kwestie gaat "van vliegenberghe" want wie aan Mams komt krijgt met mij aan de stok.
Ook wil ik niet dat Mams nogmaals de confrontatie met haar aan hoeft te gaan, eruit dus.
Gigi de blauwe dame is een mooie fokzeug maar staat nu heerlijk op mijn pagina te koop aangeboden, puh!